Valparaiso

şimdi bana ağır ritimli türkçe şarkılar çalın.
şimdi ne dertliyim ne de bahtiyar..

bir rüya görmüştüm
bir gecede birkaç rüya
sanki eski zamanlarda yaşıyormuşum
her şeyi kontrol etmek daha beşer gibi
hepsi birbirinin içine girdi rüyaların
neden sonra
gecenin bir vaktinde günü değil,
işte onları hatırlıyorum
bir de bir film
demir yoluyla varmıştı genç bir kadın,
tanımadığı bir yaşlı kadının yanında birkaç gün yaşamaya
ah.. değil mi
ne muazzam bir karma

katmanlı bir hüzün kalıyor bende
lahana gibi
lahana mı
top marul gibi
uzun marullar gibi
görünenler kolay ayrılıyorlar
içeriye indikçe dirençli

ince deriden bir ayakkabı alacağım
giydiğimce ayağımın şeklini alacaklar
ne güzel de eskir bunlar
sonra 
bir insanın sevdiği birinin ayakkabısına bakmasındaki hüznünü düşünüyorum
bana çok sık oluyor
onun ayağında yıpranmış
ayaklarının şeklini
yürüyüşünün ritmini almış
yüküyle ezilmiş, yan basmalarıyla yeniden biçimlenmiş
kimse ölmemişken bir kayıp hüznü getiriyor bu
sevdiğim biri öldüğünde ilk ayakkabıları ortadan kalkmalı
alacağım ayakkabılar ne güzel eskiyecekler
çok ince derisi
çok güzel bir hüzün verecekler 

Başımı kaldırdım
yanımdaki sokağa bakan bir pencere
bir dükkanın hemen üzerindeki
bir kanadı açık
o açıklıktan eski bir tül perde hafif rüzgarla dalgalanıyor
içeri dışarı
kenarındaki camda tülün arkasından görünen
ip makaraları
burası bir terzi olmalı
tülün gidip gelişine bakıyorum bir süre
o esnada içeriden bir sigara dumanı
dışarı sızıyor
üfleniyor
'terzi' diyorum 
makinesinin başında
sigara içiyor
o an bakışımda hafif bir çekimserlik
ve bir merak
mesafe
buradan diyorum
önce bu görüntüden
sonra içeriye kesmek
ne güzel olur
önce sınırlarını
sonra dumanını gördüğümüz terziye

bazı görüntüler yazılınca öyle hissettirmiyor
bazı yazılar da görüntü biçimine gelince

 bir sabaha karşı. bu şehri ardımda bıraksam.

 çok acı bir deneyim yaşadıktan sonra çok daha iyi bir kendisi olmayan yok. muş. diyorlar.

eğer rezil olmaktan korkuyorsak
rezil olacağızdır