Hiçbir anım yokmuş gibi benim.
Bir trende bir kadın görüyorum.
Bir adamın dizine uzatmış başını.
Veyahut çocuğuyla öyle.
Birazdan soğuk bir otel odasına varmış olacaklar. Ayaklarını sıcak su ile ovacaklar. Sarınıp uyuyacaklar, o pikeler nasıl da güzel kokar böyle yorgunluklara.
Hiçbir anım yokmuş gibi benim.
Bunların hepsini biliyorum ama hiç, bir trende bulunmamışım gibi,
İçime akıyorum öyle.
Tystnaden, 1963, Ingmar Bergman
