Erkek var, kadın var, yüzü onlara dönük bir bebek arabası ve bebeğin ayakları. Varlar.
Adamın önünde bir dilim beyaz kremalı pasta, üzerinde iki çilek, bolca çilekli sos. Tabağın her yerinde. Varlar. (Çilekli pasta yiyecek bir mizaca sahip değil bu kişi, evet)
Gülümseyememişler fotoğraf çekilirken. Yani tam gülümsemeye çalışırlarken çekmiş garson. (Masa, kendilerinden daha çok görünüyor, böylece garsonun gözlerinde mutabık kalıyoruz.) Gülmeye çalışmaları da uzun sürmüş, adamın dudağının sağ kıvrımı biraz yukarı evrilmiş. Bir çengele takılan misina ipiyle tavana doğru çekiliyor gibi. Lakin gözleri alabildiğine sabit. Bir derinlik değil, sabitlik bu. Aynı bakışın çok benzerinden kadında da var. Ama onun suratına ayrıca "hadi" der gibi bir ifade de hakim. Gözleri ve burnu aynı oranda kısılmış. Fotoğrafın çekilmesini kadın istemiş. Adamın buna görünürde mecali yok, bebek henüz dillenmemiş. Üstelik bugün Pazar.
Kadının üstünlüğü tüm masaya sıçramış. Çay tabağındaki suları peçeteyle alıp onu bize yakın tarafa koymuş. Bardağı da çay tabağından uzaklaştırmış. Adamın önündeki pastadan "bir tadımlık" almış, fakat çatalı kendinden tarafta bırakmış. Muhtemelen bu pastayı da kocasına o önermiş. Hamilelikte alınan kilolarından şikayet etmekten henüz vazgeçmemiş ve iştahından da.
Zemine dek inen cam kenarındaki masalardan birine oturmuşlar. Manzara otoparka bakıyor. Boş yer yok. (Buranın bir AVM olduğunda mutabık kalıyoruz ve bugün Pazar)
Henüz arabaları yok. Masadaki her şeyin arasında bir araba anahtarı yok. Buna henüz zamanları var. Taksitler ve kaskoya yoğunlaşma evreleri de yakında başlayacak. Yoksa beş yıl sonrasının yeni bir beş yılı doğurma ihtimali riske girebilir.
Fotoğrafa yansıyan bir kızgınlıkları var. Bir saat önce, "alınacaklar" listesiyle başları derde girmiş gibi. Adamın şimdi fark ettiğim sağ eli, oturduğu sandalyenin kolçağından güç alıyor. Tam kalkmak isterken bir cümle işitip cevaplamaya durmuşa benziyor. Kart limitinin ay ortası civcivlenmesi henüz gelmişken, lüzümsuz gördüğü bir küçük ev aletini de almış olabilir az evvel. Eğer öyleyse yarın akşam naneli smoothie ile fotoğrafını görebiliriz. Ama buna henüz zaman var.
Erkek var, kadın var, yüzü onlara dönük bir bebek arabası ve bebeğin ayakları. Varlar.
Adamın önünde bir dilim beyaz kremalı pasta, üzerinde iki çilek, bolca çilekli sos. Tabağın her yerinde. Varlar. (Çilekli pasta yiyecek bir mizaca sahip değil bu kişi, evet)
Gülümseyememişler fotoğraf çekilirken. Yani tam gülümsemeye çalışırlarken çekmiş garson. (Masa, kendilerinden daha çok görünüyor, böylece garsonun gözlerinde mutabık kalıyoruz.) Gülmeye çalışmaları da uzun sürmüş, adamın dudağının sağ kıvrımı biraz yukarı evrilmiş. Bir çengele takılan misina ipiyle tavana doğru çekiliyor gibi. Lakin gözleri alabildiğine sabit. Bir derinlik değil, sabitlik bu. Aynı bakışın çok benzerinden kadında da var. Ama onun suratına ayrıca "hadi" der gibi bir ifade de hakim. Gözleri ve burnu aynı oranda kısılmış. Fotoğrafın çekilmesini kadın istemiş. Adamın buna görünürde mecali yok, bebek henüz dillenmemiş. Üstelik bugün Pazar.
Kadının üstünlüğü tüm masaya sıçramış. Çay tabağındaki suları peçeteyle alıp onu bize yakın tarafa koymuş. Bardağı da çay tabağından uzaklaştırmış. Adamın önündeki pastadan "bir tadımlık" almış, fakat çatalı kendinden tarafta bırakmış. Muhtemelen bu pastayı da kocasına o önermiş. Hamilelikte alınan kilolarından şikayet etmekten henüz vazgeçmemiş ve iştahından da.
Zemine dek inen cam kenarındaki masalardan birine oturmuşlar. Manzara otoparka bakıyor. Boş yer yok. (Buranın bir AVM olduğunda mutabık kalıyoruz ve bugün Pazar)
Henüz arabaları yok. Masadaki her şeyin arasında bir araba anahtarı yok. Buna henüz zamanları var. Taksitler ve kaskoya yoğunlaşma evreleri de yakında başlayacak. Yoksa beş yıl sonrasının yeni bir beş yılı doğurma ihtimali riske girebilir.
Fotoğrafa yansıyan bir kızgınlıkları var. Bir saat önce, "alınacaklar" listesiyle başları derde girmiş gibi. Adamın şimdi fark ettiğim sağ eli, oturduğu sandalyenin kolçağından güç alıyor. Tam kalkmak isterken bir cümle işitip cevaplamaya durmuşa benziyor. Kart limitinin ay ortası civcivlenmesi henüz gelmişken, lüzümsuz gördüğü bir küçük ev aletini de almış olabilir az evvel. Eğer öyleyse yarın akşam naneli smoothie ile fotoğrafını görebiliriz. Ama buna henüz zaman var.
Erkek var, kadın var, yüzü onlara dönük bir bebek arabası ve bebeğin ayakları. Varlar.
 |
| Édouard Manet: The Monet Family in Their Garden at Argenteuil, 1874 |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder