11 Ocak 2017 Çarşamba

Melâl

Kalabalık bir ailede yükselmeye başlayan felaketin hissettirilmemesi bu. Hiç yaşamadım, yani kalabalık bir ailede, fakat çok iyi biliyorum.

Önce zorunlu birkaç kelime ve ardından rahatsız edici bir sessizlik akşam yemeklerinde. Herkesin, bu yaşananların her şeyi değiştirecek kadar güçlü oluşunu anlamasıyla ilerliyor. Bu ilerleyiş, amansız hastalığa yakalanan adamın başına gelecekleri bilerek günlerini geçirmesine benziyor. Müzelere gidiyor, resimlere bakıyor, ayrıntılara dalıyor... İçsel bir paniğin ardından, öncekinden çok daha yoğun bir durgunlukla.

Sonra, -yani malum felaketin tüm dikenlerini göstermesine yakın- sanki geçmişte planlanmış gibi bir sakinlikte işliyor zaman bu kalabalık ailede. Felaketin sözde olmadığının, tüm ayrıntılarıyla gerçek bir felaket oluşunun anlaşılması bu. Müthiş bir rahatlama anı. Ölümlerde, hacizlerde, iflaslarda, iftiralarda, sonu yalnız biten kavgalarda...

El Greco, An allegory with a boy lighting candle in the company of an ape and a fool, 1590


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder