Ayakkabılarının, ayaklarının şeklini almış o ayakkabılarının, ayakların içinde yokkenki duruşlarına bakıyorum. İçimde anlam veremediğim bir duygu katmanı. Onlara bakmak bana hüzün veriyor. Bir yakınım öldüğünde de ondan kalan ayakkabılarına bakmak en zorudur. Burada şimdi olan fakat, hüzünlü ve aynı zamanda heyecanlı; bununla beraber iç titreten bir sevgi hali. Ayakların içindeyken de onlara bakıyorum. Parktaki o bankta. Sen bileklerime bakarken. Yine aynı hal.