Gönülteli

İçimizdeki şu korku, elbette ki uçucudur. Bir kabuktan veyahut bir otun sürtünmesinden farkında olmadığımız bir anda -belki de coşkuyla koşarken kırlarda- üzerimize bulaşmıştır. Her şeyden sonra fakat, tüm o coşkunun ardından bir sabah, çok erkenden mesela, kainat henüz uyanmışken, henüz uyansa dahi çoktan işe koyulmuşken; kuşlar yavrularını besleyip ötüşlere geçmiş, nehirler yoluna varmış, yapraklar damarlarını güneşe uzatmış, salyangozlar dallara düşmüşken.. hepsinin içinden geçip giderken, -ah böylece geçip gitmek mi olacak benim yapacağım?- sağ omzumuzun ucunda yeniden belirmiştir.

İçimizdeki şu korku elbette ki uçucudur. Bir kabuktan veyahut bir otun sürtünmesinden, farkında olmadığımız bir anda. Üzerimize bulaşmıştır.